Çok Yok

Nereye gider bu daralan tünel?
Nefesin yettiği kadar mı yol?
Bulanık bir toz bulutu kader
Boşuna boşluğu yoklar el kol

Tanrı kaldıramayacağın yükü vermez derler
Musibetlerle sınarmış sevdiğini
Yok sayıyor gibiydi başından beri
Çok seviyormuş meğer

Dönmeyen

Şu kapıdan çıkıp dönmeyen var
Ekmek almaya gider gibi habersiz
Şu kapıdan çıkıp dönmeyen var
Ağ gibi hazırlıklı, örümcek gibi sessiz

Kapatamaz kapısını vedalaşamayan
Şüpheler ve keşkeler sızar aralıktan
İster niyetli gitsin dönmeyen, ister niyetsiz

nur